Op de foto gaan, eng?

Hij grijpt mijn arm en sleept me naar de kruk. Daar zit ik dan ineens. Midden in de kamer, tussen een zwart doek, een lamp en een reflector. Ook krijg ik nog een stapel koffers voor me geschoven. Of ik daar mijn voeten op kan zetten. Dat kan ik.

Tot nu toe hadden de fotograaf en ik vooral zitten praten over websites, studiolocaties en hoe hij zijn fotoshoots aanpakt. Nou, blijkbaar ga ik dat nu meemaken.

Het is niet de eerste keer dat ik voor de camera van een professionele fotograaf sta. Sterker nog: ik heb zowaar een keer op de cover van een tijdschrift gestaan (de Vriendin, hihi). Ook is het niet de eerste keer dat ik in een fotostudio sta. En toch blijft het spannend.

Sommige mensen vinden het überhaupt intens vervelend om op de foto te gaan. Ik ben niet een van die mensen. Ik vind het zelfs leuk om op de foto te gaan. Om mee te werken aan gave beelden. In de hoogtijdagen van [Land]’s Next Top Model – precies mijn puberteit – ambieerde ik dan ook om zelf model te worden. Ik verslond alle seizoenen van de programma’s uit alle landen en vond vooral de afleveringen met de fotoshoots het gaafst. De reality-drama waar velen juist goed op gingen, boeide me echt niet. Ik wilde vooral zien hoe het eraan toeging ‘behind the scenes’, om vervolgens het eindresultaat extra te kunnen bewonderen (of bekritiseren). Maar hoe leuk ik het ook vind, tóch word ik er nog steeds (initieel) ongemakkelijk van als ik de enige ben die in de spotlight staat.

Hoe leuk ik het ook vind, tóch word ik er nog steeds (initieel) ongemakkelijk van als ik de enige ben die in de spotlight staat.

Niet omdat ik vind dat ik er niet uitzie, maar omdat mijn hoofd intense overuren gaat draaien, ongeacht of het gaat over een vakantiekiekje of een studiofoto. Hoe ziet de achtergrond eruit? Hoe zit mijn haar? Klopt de compositie wel? Staan de instellingen wel goed? Doet mijn wenkbrauw weer rare dingen? Deze trui vond ik laatst heel oubollig staan op foto’s, kan ik die nog uitdoen? Shit, deze kant van mijn gezicht is uitdrukkingsloos. Zit ik nu te veel stil? Moet ik wat meer houdingen uitproberen? Volgens mij moest ik juist zo blijven zitten. Toch?

Gelukkig weten professionele fotografen heel goed waar ze mee bezig zijn. Over compositie, instellingen, haar, kleding, houding, etc. hoef jij je – in tegenstelling tot de vakantiekiekjes, waarbij eigenlijk vooral je natuurlijke ‘aire’ van genieten het belangrijkste is – geen zorgen te maken. In ieder geval niet als je het werk van die fotograaf heel goed vindt en zijn/haar/hun stijl bij jou past.

Dus vind je het eng of vervelend om op de foto te gaan? Relax, luister, vertrouw, werk mee en geniet (!) en je zult een resultaat krijgen waarvan je zelf ook zult zeggen: ‘wow’.

Thanks, John!

-----

Meer tof werk van hem zien?

Zie zijn Instagram.

Portretten door John Brussel (www.johnbrussel.nl, insta: @john_brussel_fotografie)