Uitgedacht(?)

Ik doe het weer. En ik baal ervan. Ik sla compleet dicht en ik kan ons gesprek niet meer voortzetten. Ik kan alleen maar voor me uit staren terwijl mijn hoofd blijft razen, bewust van dat ze me afwachtend aan zit te kijken. Ik zei net vol overtuiging 'ja inderdaad' toen ze zei dat ik er gewoon voor moest gaan; misschien zou ik wel iets geweldigs ontdekken. Maar nee. Ik kan het toch niet. Ik spring op en ren naar de bar. ‘Hi, sorry, zou ik toch de garnalencurry mogen in plaats van de kroketjes?’

Dit bekende, verlammende getwijfel gebeurde weer eens toen ik met een oude vriendin bijpraatte, en ik realiseerde me daardoor twee dingen:

1. dat ik weer eens was vergeten mijn gevoel te volgen en

2. dat onze manieren van eten bestellen perfect onze verschillen in levensstijl representeren.

Ooit begonnen we aan dezelfde studie en waren we even kamergenoten. Daarna zijn onze levens flink een andere kant op gegaan. Dat van haar grensverleggend, dat van mij doodgedacht. Ik dacht aan het wisselen van studie. Zij deed het. Ik dacht aan studeren in het buitenland. Zij deed het. Ik dacht aan het bestellen van alle soorten noodles en toen toch maar iets kleins, terwijl de curry me eigenlijk al heel lang aansprak. Zij bestelde zonder twijfel de voor haar onbekende gyoza.

Zij ontdekte de wereld, deed wat haar leuk leek en stuurde direct bij als iets niet beviel. Ik bleef in Leiden, deed wat verstandig leek en bleef daar vervolgens in hangen omdat ik niet eens dóórhad wat me niet beviel. Totdat ik me dat afgelopen jaar eindelijk realiseerde.

Ik besloot de zin ‘X heeft me altijd leuk geleken’ niet meer af te sluiten met ‘maar’, maar met ‘dus’ en dacht dat ik daarmee eindelijk de stijl van mijn ondernemende vriendin te pakken had. Acteren had me altijd leuk geleken, dus ik ben de vooropleiding filmacteren gaan doen. De curry had me altijd al aangesproken, dus ik heb hem toch maar besteld. Selfmade-miljonair worden heeft me altijd mooi geleken, dus…’ Okay, misschien moeten sommige dingen toch wat meer worden uitgedacht.

Ik dacht dat ik uitgedacht was, maar je kan toch niet doen zonder te denken. Nu nog de balans vinden.