Praat. 💬

Als er één tip is die ik wil geven, is het: praat. Niet in het wilde weg – waar ik als ADHD’er ook echt heel goed in ben – niet over koetjes en kalfjes – mag ook echt wel hoor – maar vooral over waar je mee zit. 

Ik ben je nu niet aan het aanmoedigen om íédereen die je vraagt hoe het gaat, te beantwoorden met “Nou……………” Nee. Niet doen. Ik ben je niet aan het aanmoedigen om je Instagram vol te zetten met geklaag. Ook dat wordt snel vervelend. Ik ben je óók niet aan het aanmoedigen om – net als ik – je hele privéleven online te zetten. Dat hoeft echt niet.

Ik moedig je wél aan om je struggles in het leven niet voor je te houden. Je bent vást heel sterk. Je bent vast ontzéttend moedig, en je kunt vast héél veel zelf oplossen. Maar heel veel kan je echt beter en sneller tackelen wanneer je er met anderen over praat.

Heel veel kan je echt beter en sneller tackelen wanneer je er met anderen over praat.

Hoe ik dat weet?* Omdat ik meerdere keren burned out ben geraakt door véél te veel voor me te houden. Door mijn eigen kunnen véél te lang te blijven overschatten. Door niet genoeg mijn mond open te trekken. Door niet genoeg om praktische hulp te vragen. 

Jarenlang heb ik alles waar ik tegenaan liep zelf proberen op te lossen. Nog steeds is dat wat ik uit automatisme doe. Toch heb ik gemerkt – zowel in een werkcontext als in een privé-context – dat zorgen delen, vragen stellen en aannames verifiëren je een hoop tijd én stress kunnen besparen. 

Zorgen delen, vragen stellen en aannames verifiëren, kunnen je een hoop tijd én stress besparen. 

Red je een planning niet? Deel dat op tijd. Komt dat door je eigen inschattingsfout? Boeiend; mensen maken fouten! Dan kan je maar beter aan goede verwachtingsmanagement doen.

Heb je iets gemist in een vergadering? Vraag of het herhaald kan worden. 

Ben je bang dat je wordt verweten niet op te letten? Later fout of traag handelen is erger (en zonde)!

Last van imposter syndrome? Deel het met een vriend of collega en waarschijnlijk krijg je een klap voor je kop omdat ze zo onder de indruk zijn van wat je allemaal doet. (Of maak even een lijstje van al je ervaringen en (ook kleine) accomplishments, zodat je zelf kunt zien wat voor lijst het is.)

Voel je je ontzettend ongelukkig en zie je geen uitweg meer? Deel dit met een vertrouwd (of vertrouwens-) persoon zodat je uit je negatieve spiraal komt. We zijn als mens erg goed in onszelf verliezen in het negatieve en soms helpt een relativerende blik. (Of medicatie. Maar in ieder geval: hulp.)

Schaam je je voor (schadelijke) dingen die je stiekem doet? Deel het met iemand zodat het ‘echt’ voelt. Als het ‘echt’ wordt voor jezelf, zal het veel moeilijker zijn om het te blijven doen. (Alles wat alleen in je eigen hoofd bestaat, is gemakkelijk 'goed te praten'.)

Voel je je eenzaam of ongeliefd? Zoek dan JUIST connectie. 

Heb je het gevoel dat er niemand is zoals jij? Trust me: van de miljarden mensen in de wereld, de miljoenen in Nederland of de duizenden in je stad is er écht wel iemand die jouw waarden, ideeën of intellect deelt. Dus zoek ernaar. Gij zult vinden.

Het punt is in alle gevallen: hoe langer je met de uitdagingen en gevoelens blijft zitten, hoe groter ze worden. 

Hoe langer je met de uitdagingen en gevoelens blijft zitten, hoe groter ze worden.

Uit ervaring kan ik ook zeggen: hoe vaker je deelt over waar je tegenaan loopt, hoe vaker je zult horen dat jij niet de enige bent. En dat helpt bizar goed.

Onthoud:

YOU are unique. 

Your. 👏 Challenges. 👏 Are. 👏 Not. 👏

So talk.**

Je zult versteld staan van het effect.

---

Heb jij andere ervaringen?

Let me know.

---

* Ik heb dit zelf ervaren, maar vooral ook iets met psychologie, gezondheidszorg en wetenschap enzo ;)

** Belangrijke tip/sidenote: 

Praat met en vraag feedback aan mensen die staan waar jij wilt staan. Of die dat waar jij mee zit al eerder hebben overwonnen. (En/of professionals uiteraard.) Neem geen advies aan van mensen die niet begrijpen waar je mee te maken hebt of die andere waarden hebben dan jij.