Zó erg vond ik de opmerking dat ik geen CEO van Shell meer zou kunnen worden.

Praat. En deel. Dit heb ik ervan geleerd.

Als jij last-minute onze koffie-afspraak zou afzeggen zou ik niet boos worden. Dit is waarom.

Dit leerde ik – als hypocriet – door mezelf letterlijk en figuurlijk bloot te stellen.

Jezelf kunnen zijn is van levensbelang. Ik denk dat één vraag erg belangrijk is om dit mogelijk te maken.

Nu ben ik de grootste ‘advocate’ van trouw zijn aan jezelf. Maar wat betekent het eigenlijk?

Geen trek. Eindelijk! Maar moet ik daar wel zo blij mee zijn?

Ik wil me kwetsbaar opstellen. Maar is 'mijn taboe' wel echt een taboe?

Poe, hoe was het dan met me geweest als ik níét als waterrat was opgegroeid? Dit is wat onderzoekers zeggen en wat mijn conclusie is.