Watertekort

Poe, hoe was het dan met me geweest als ik níét als waterrat was opgegroeid?

Dit denk ik terwijl ik lees dat uit recent onderzoek* blijkt dat volwassenen die zich als kind veel rond het water begaven, mentaal gezonder zijn dan anderen. Mentaal gezonder. Ha. Negen zwemdiploma’s, achttien jaar op een tropisch eiland en drieëneenhalve burnout verder moet ik hier een beetje om gniffelen.

Daarna lees ik pas de verklaring van de onderzoekers: mensen die zich als kind verzekerd en vertrouwd voelden rond water (check) brengen op latere leeftijd ook meer tijd rond water door (ah, daar gaat het mis) en gezien het rond water zijn goed helpt tegen stress en psychische klachten, zijn zij over het algemeen mentaal gezonder. Aha!

Of dat nu komt door positieve associaties, beweging of vitamine D, er zit dus niets anders op: ik moet die SUP kopen. En die kayak. En dat huis aan het water. Maar dan moet ik eerst even een bank overvallen. Kunnen ze tenminste denken: héb je er weer zo een... die heeft duidelijk een watertekort.

Een blije Fré onder water. De blijdschap op mijn gezicht maakt goed dat de luchtbellen op snottebellen lijken. ;)

* In het eerste artikel van het zomerboek van Psychologie Magazine van dit jaar** wordt door Judith van Ankeren verwezen naar het onderzoek van V. Vitale e.a.: ‘Mechanisms underlying childhood exposure to blue spaces and adult subjective well-being’, Journal of Environmental Psychology, 2022.

** Ik kreeg het idee om reacties op artikelen, podcasts, boeken, nieuws etc. te schrijven. Stukjes theorie of onderzoek met een stukje eigen ervaring en reflectie. :)