top of page
balk-teal-roze-hout.png

Meten met twee maten en je blootstellen

‘Ik heb al drie keer gesquasht dit jaar!’ klinkt eigenlijk niet zo heel indrukwekkend. Tenzij je meeneemt dat het pas 4 januari is. Trots op mezelf! En nee, niet omdat ik een nieuw voornemen aan het waarmaken ben, maar omdat ik al een paar maanden heel erg lekker sportief bezig ben. 


Maar daar gaat dit stuk niet over. Eigenlijk wilde ik wat kwijt over iets anders waar ik ook trots op ben. Of blij mee ben. Trots zijn klinkt een beetje raar in deze context. Of niet… Joh, gaan we: ik ben heel trots op dat ik eindelijk soort-van-comfortabel naakt met mensen conversaties kan houden! 


Sorry? Ja! Ik ben blij dat ik naakt, in de douche van de sportschool, met andere mensen kan praten zonder me erg ongemakkelijk te voelen.


Trots zijn klinkt een beetje raar in deze context. Of niet?

Terwijl ik dit schrijf, hoor ik iemand me al vragen: maar je bent toch weleens naar een sauna geweest? Of intiem met iemand geweest? Ja, ja – oh, wat zegt ze nu op het internet?! 😱 – maar ik denk niet dat ik kan zeggen dat ik me in die situaties altijd súper-comfortabel heb gevoeld. Nu is dat ook nog niet het geval, maar het gaat een stuk beter. En dat – je vroeg je vast af waar de titel op sloeg – terwijl ik juist altijd anderen heel graag overtuig van dat ze zich nergens voor hoeven schamen en aanmoedig gewoon lekker hun dingen te doen. Nipple slip? No worries, IEDEREEN HEEFT ZE! Dus waarom heb (had?) ik dan zoveel moeite met gezamenlijk douchen?


Stiekem is het antwoord heel simpel: ik ben niet opgegroeid met teamsporten en dus ook nooit gewend geraakt aan de communal shower. Als kind liep ik wel ook gewoon vrolijk (net als alle kids) naakt of topless over het strand – dan nog niet zo spannend – en thuis deelden we ook gewoon de badkamer, maar sinds mijn tienerjaren doe ik dat niet meer zo vrolijk. 


‘Logisch toch?’ Nou… is dat zo logisch? Je lichaam verandert en daar moet je aan wennen. Zeker. Maar ook dan geldt: daar heeft iedereen mee te maken, toch? Dus waarom wordt het dan zo’n ding? 


Iedereen heeft te maken met een veranderend lichaam, dus waarom wordt het dan zo'n ding?

Door de media? Omdat je ooit verteld bent dat je misschien wat af moet vallen? Echt simpelweg onwennigheid? 


Onbewust denk ik dat ik ook héél veel last heb gehad van het perfecte plaatje dat in de media werd geschetst. Verslaafd aan Next Top Model en nooit verhalen horende van mensen die zich NIET lekker in hun vel voelden, heb ik toch wel een idee gevormd van hoe een lichaam eruit hoort te zien. En zo had ik er ook even uitgezien – hallo start van een eetstoornis – totdat ik ging studeren en ging drinken. Toen voldeed ik (in mijn hoofd) ineens weer niet aan dat plaatje en voelde ik me daar slecht weer over – hallo andere eetstoornis.


Tóch denk ik dat het grootste deel onwennigheid, onwetendheid en daardoor onzekerheid is. En weet je hoe je daar vanaf komt? Blootstelling. Niet per se letterlijk, maar vooral blootstelling van je onzekerheden, van je struggles, van je aannames en je ideeën. Test of ze terecht zijn! Kom beetje bij beetje uit je comfortzone en realiseer dat het allemaal helemaal zo erg nog niet is. Dat dat waar jij mee dealt stiekem heel erg veelvoorkomend is. Die realisatie komt niet doordat mensen je blijven vertellen ‘dat je er zo goed uitziet’ of ‘dat je zorgen helemaal nergens voor nodig zijn’. De enige manier om het écht door te laten dringen is door het te ervaren. 


De realisatie dat het allemaal niet zo erg is komt niet doordat mensen je blijven vertellen dat je zorgen onterecht zijn. Die komt door het te ervaren.

Dus als er iets is wat ik anderen gun, is dat het lef om beetje bij beetje dingen te proberen die je eng vindt. Dingen die je tegenhouden om bepaalde dingen te doen waar je wel wat aan hebt. De truc is DOEN! Alleen door die enge dingen te doen, kan je ervaren dat er niet per se iets slechts van hoeft te komen. Of sterker nog: dat er goede dingen van kunnen komen!


Voordat je het weet, sta je superzelfverzekerd naakt in de douche te babbelen met vreemde medesporters en je belachelijk goed te voelen over hoe lekker je – fysiek EN mentaal – in je vel zit tegenwoordig. 😊👍



Ik op een balkon in een bikinitop en spijkerbroek met een iPad op schoot.
Jezelf 'bloot' op het internet zetten? Mentaal en/of fysiek? Is dat niet slecht voor je imago? I don't know. Is it?

3 Comments


riannevanbeek3
Jan 04, 2024

Mooi! En herkenbaar! Enige moment dat ik mijn lijf echt mooi vond was ik op m'n ongezondst... maar... laatst in de sportschool, een prachtige vrouw, en ik realiseerde me dat ze mijn lichaamstype had. Waarom kan ik een ander prachtig vinden en zo kritisch naar mezelf? Leermomentje 😊

Like
Replying to

Precies! 😊❤️

Like

winkelm
Jan 04, 2024

Yessss 👍😊

Like
Ik ging van super-bèta, naar supercreatief: post burn-out(s) gooide ik het roer om en nu schrijf ik over wat ik sindsdien (ge)leer(d heb).

Frédérique.

 Cheers! 

Alles voor een goede beleving
  • LinkedIn
  • Instagram

©2024 door Frédérique de Paus met behulp van Wix.

bottom of page